Iedereen kent wel een coach of is bevriend met een coach. De valkuil van een coach is ongevraagd analyseren en (goed bedoeld) advies geven. Of heel hard proberen om iemand iets in te laten zien. Maar laten we eerlijk zijn: het is als coach zijnde lastig om een dierbare tegen een muur aan te zien lopen of te zien dat zich bepaalt gedrag herhaalt. Keer op keer weer.
Let wel, dat dat is hoe jij het ziet. Jij interpreteert en vergelijkt wat je eerder bij de ander hebt gezien en hebt meegemaakt. Wanneer trek je aan de bel en wanneer laat je het gewoon (weer) gebeuren? Het belangrijkste is een open en eerlijke communicatie. Ga na wat jouw rol hierin is en of je überhaupt een rol hierin hebt of wilt hebben. Wees open en eerlijk en ga het gesprek aan als je merkt dat de relatie eronder lijdt. Vertel wat het met jou doet, hoe jij je voelt, luister naar de ander en probeer niet te veroordelen. Probeer je bevindingen op een heldere manier en vanuit je eigen zienswijze aan de ander te vertellen, zonder een oplossing aan te dragen als diegene daar niet om vraagt.
Het beste wat je in zo een situatie kan doen is een goed voorbeeld proberen te zijn. Maar ga alsjeblieft niet ongevraagd je skills op iemand loslaten. Het moeilijkste wat er is, is iemand proberen te helpen als de ander er totaal niet open voor staat. Of sterker nog: er op dat moment simpelweg niet op zit te wachten. Het kan heel irritant zijn om jouw waarden en waarheden op iemand anders te projecteren. Dus laat alsjeblieft iemand in zijn of haar proces, tenzij diegene je expliciet vraagt om advies of je ervoor betaalt. Want als jij ongevraagd advies geeft – ook is het goed bedoeld – kan dit het proces van de ander verstoren, omdat zij wellicht nog niet zo ver zijn of omdat zij een ander pad te bewandelen hebben.
Zie het ook als trigger voor je eigen proces. Waarom heb je de behoefte om iemand ongevraagd advies te geven. Wat zit daarachter? Zie het als iets wat de relatie naar een hoger level tilt als je er open en eerlijk over praat. Vooral mensen die graag andere mensen helpen, kunnen snel in deze valkuil stappen. Hoe kun je er nu voor waken dat je in deze valkuil stapt? Heel simpel: je kan nooit voor een ander bepalen, voelen of weten wat hij of zij denkt. Als je je irriteert of wat dan ook, verifieer het dan en praat het desnoods uit. Ja dat is confronterend, ongemakkelijk en niet leuk. Maar zie het als iets wat je helpt om te groeien, individueel maar ook in de relatie. Dus: communicatie is key!
